Akdeniz ve Batı Afrika sahillerinde 10 ile 150 metre derinliklerde bulunan deniz kabuklusudur. Boyarmaddeleri yumuşakçanın bir salgı bezinde oluşur.
Tarihçe
Eski çağlarda duvar resimlerinde pigment olarak kullanılmıştır. Yün ve ipek boyamacılığında tek başına kullanıldığı gibi diğer salyangoz türleri ile karıştırılarak da kullanılmıştır. MÖ 2000 yıllarında Girit, daha sonra da Tyre ve Bütün Akdeniz sahillerinde boyamacılık alanında ve pigment olarak kullanılmıştır. Roma döneminde en uygun toplanma zamanı olan bahar aylalarının hemen öncesinde toplanırmış. 1453 İstanbul’un fethinden sonra Fatih Sultan Mehmed tarafından deniz salyangozlarının boyamalarda kullanılmasını yasaklanmıştır. Ardından, 1464 yılında da Roma Kardinali tarafından hertürlü boyamalarda kullanılması yasaklanmıştır.
Boyama işlemi
Geçmişte Akdeniz’de yaşayan bu salyangozlar yaz aylarında salgı bezi kesilerek oksijen ve gün ışığına maruz bırakılır. Böylece salgı indigo ve indirubin türevlerindeki boyarmaddelere dönüşür. Bu boyarmaddeler bakteriler tarafından farklı bir yapıya dönüştürülerek yün ve ipek boyamada kullanılır. Ancak bu boyama şeklinde salyangozlar ölür. Günümüzde Meksika’da boyarmadde içeren salyangoz yakalandıktan sonra bir sopa vasıtasıyla salyangoza dokunulur. Bu arada boyanacak elyaf salyangozun yanında tutulur. Salyangoz içerisinde indigo ve indirubin boyarmaddeler içeren salgıyı sopayla vurulduğunda kendini korumak için dışarı atar. İşte bu sırada elyafın üzerine gelir oksijen ve gün ışığına maruz kalan elyaf boyanmış olur. Salyangozlar toplandığı alana tekrar bırakılır. Bir yıl sonra o salyangoz tekrar boyamada kullanılır. Böylece salyangoz da ölmemiş olur.